PEYGAMBERLERE İMAN
⇒Farsça’da ‘’haber taşıyan elçi’’ anlamına gelir. Allah’ın kulları arasından seçtiği ve vahiyle şereflendirdiği, emir ve yasakları insanlara tebliğ etmekle görevlendirdiği elçiye peygamber denir. Rasul ve mursel kelimesi da kullanılır. Rasule yeni bir kitap verilir ve yeni bir şeriati uygular. Nebiye ise kitap verilmez. Nebinin çoğulu Enbiya’dır. Peygamberlik Allah vergisidir. Çalışmayla elde edilmez. Peygamberlerin sonuncusu (Hatemu’n-nebiyyin) Hz. Muhammed (s.a.v.) dir.
Peygambere Olan İhtiyaç Ve Gönderilme Hikmetleri:
⇒⇒İnsanlar Peygambersiz Allah’ın emir ve yasaklarını bilemezlerdi.
⇒⇒Ahiretle ilgili durumları bilemezlerdi.
⇒⇒Gerçek, iyi, doğru, güzel, faydalı, zararlıyı ayırt etmek zorlaşırdı.
⇒⇒İnsanların sorumluluk altına alınabilmesi için bilgilendirilmesi gerekir(tebliğ). Bunun içinde peygamber gerekir.
⇒⇒Peygamberler sadece tebliğle kalmamış sanat, ticaret, ziraat gibi meslekleri de yaparak dünyevi işlerde de bizlere örnek olmuşlardır. Hz. Âdem ziraatçi, Hz. İdris terzi, Hz. Nuh marangoz, Hz. isa hekim, Hz. Musa sondajcı, Hz. Davud demirci(sanayici), Hz. Süleyman haberleşme, Hz. Muhammed(s.a.v) ticaret yaparak hem geçimlerini sağlamışlar hemde bu meslekleri öğretmişlerdir.
Peygamberlerin Sıfatları:
⇒Peygamberin beşeri sıfatlarına caiz sıfatlar denir. Ayrıca vacip sıfatlar vardır. Bunlar:
⇔Sıdk (doğru olmak),
⇔Emanet (güvenilir olmak),
⇔Fetanet (akıllı zeki olmak),
⇔İsmet (günah işlememek). Ancak ufak tefek hataları olabilir. Allah bunları hemen uyarır. Bu tür ufak hatalara ‘’Zelle’’ denir. Masiyet günah işlemek demektir. İsmet sıfatının karşıtıdır.
⇔Tebliğ (Allah’tan aldıkları buyrukları ve yasakları ümmetine eksiksiz iletmeleridir. Tebliğin karşıtı gizlemek anlamındadır.)
⇒Kur’an’da Adı Geçen Peygamberler: Bir hadiste 124 bin peygamber olduğu, bunlardan 315’inin rasul olduğu söylenir. Kur’an’da adı geçenler şunlardır; Âdem, İdris, Nuh, Hud, Salih, Lut, İbrahim, İsmail, İshak, Yakub, Yusuf, Şuayb, Harun, Musa, Davud, Süleyman, Eyyub, Zülkifl, Yunus, İlyas, Elyasa, Zekeriyya, Yahya, İsa, Hz. Muhammed’dir. Üzeyr, Lokman ve Zülkarneyn ihtilaflıdır.
⇒Peygamberlik Derecesi: Derece olarak; birinci sırada Ulul Azm (Hz. Nuh, Hz. İbrahim, Hz. İsa, Hz. Musa, Hz. Mumammed) peygamberler; ikinci sırada resuller; üçüncü sırada ise nebiler gelir. Hz. Nuh, Hz. İbrahim, Hz. İsa, Hz. Musa, Hz. Mumammed Mustafa (s.a.v);bu Peygamberlerin ‘’Ulul Azm’’ olarak adlandırılması, onların gerek tebliğde gerekse sosyal hayatta birçok zorluklara göğüs germiş olmalarındandır. Bizim peygamberimiz Hz.Muhammed Mustafa (s.a.v) Peygamberlerin sonuncusu ve en üstünüdür. Çünkü onun Peygamberliği evrenseldir ve kıyamete kadar devam edecektir. Son din ve en mükemmel din olan İslam’ın Peygamberidir.
Peygamberlik Ve Vahiy:
⇒Vahiy sözlükte ‘’gizli konuşma, gönderme, emir, işaret, ilham’’ anlamına gelir. Allah’ın dilediği şeyleri mahiyeti tam bilinmeyen yolla bildirmesi, Allah ile elçi arasında bir çeşit gizli ve süratli haberleşmedir. Vahiy ile kalpte beliren bilgi olan ilhamar asında fark vardır. İlham korunmuş değildir. Yanılma payı olabilir. Vahiyde bilinç vardır. İlham da yoktur.
⇒Vahiy; Rüyalar, Uyanıkken cebrailin kalbine vahyin bırakılması, cebrailin insan şekline girerek, cebrailin görünmeden çıngırak sesine benzer bir ses halinde vahyin gelmesi ki bu vahyin en ağır şeklidir. Kendisine tehdit ve korkutma ayetleri bu şekilde gelmiştir. Uykuda iken alınan vahiy, bu tür vahiyle alınan söz Kur’an değildir. Cebrailin kendi asli şekliyle getirdiği vahiy ki bu şekil Hira’da ilk vahiyde ve Miraç’ta olmuştur. 2 defa olduğu bilinmekterdir. Vahiy doğrudan Allah’dan olması veya perde arkasından Allah’la konuşması, bu da miraçta olmuştuır.
⇒Peygamberliğin İspatı: İspat, şüphesi olmayan delille olur. Bu ispat ya gözle görerek olur ya da tevatürle gelen haberle olur. Kur’an en büyük mucizesidir.
⇒Mucize: İnsanı âciz bırakan, karşı konulamaz olağan üstü, garip, tuhaf şey anlamına gelir. Yüce Allah’ın peygamberleri doğrulamak ve desteklemek için yarattığı, insanların benzerini getirmekten âciz kaldığı olağan üstü olaylardır. Kur’an’da mucize yerine ayet, beyyine, burhan kullanılır. Bazı Mucizeler:
⇔Hz. İbrahim’i ateşin yakmaması
⇔Hz. Yakup’un gözlerinin açılması
⇔Hz. Musa’nın asasının yılana dönüşmesi
⇔Hz. Süleyman’ın kuşla konuşması
⇔Hz. İsa’nın çamurdan kuş yapıp üfleyince canlanıp körün gözünü düzeltmesi
⇒Mucizenin Özellikleri: Mucize peygamberlerde olur. Mucize tabiat kanununa aykırıdır. Mucize peygamberin isteğine uygun olur.
Diğer Olağanüstü Haller ve Mucize:
⇒Mucize Peygamberlerde olur. Mucizede meydan okuma da vardır. Diğerlerinde yoktur. Mucize taklit edilemez. Diğerleri taklit edilebilir.
⇒İrhas: Peygamber olacak şahsın, henüz peygamber olmadan önce göstermiş olduğu olağanüstü hallere denir. Hz. İsa’nın beşikte konuşması gibi.
⇒Keramet: Veli kulların göstermiş oldukları olağan üstü hallere denir.
⇒Meunet: Allah’ın veli olmayan kulunu dardan ve sıkıntıdan kurtarmasına denir.
⇒İstidrac: Kâfir ve günahkâr kimsenin arzuları doğrultusunda isteklerinin yerine gelmesidir.
⇒İhanet: Kâfir ve günahkârın isteklerinin tersi durumun meydana gelmesine denir.
Muhadramun:
Peygamberimiz döneminde yaşayıp da onu göremeyen mü’minlere denir. Örn: Veysel Karani, Habeş Kralı Necaşi Ashame gibi.
MUHAMMED’İN PEYGAMBERLİĞİNİN İSPATI:
Kur’an Mucizesi:
Kur’an edebi bir eserdir. Hem söz hem de anlam yönünden mucizedir. Kur’an fesahat ve belağatıyla arapları âciz bırakmıştır.
Hissi Mucizeler:
⇒İnsanlara gösterdiği duyuyla algılanan mucizelerdir. Bedeni özellikleri, ashabını eğitmesi mucizedir.
⇔İsra ve Mirac
⇔Ayın iki parçaya ayrılması
⇔Taşın Hz. Peygamberle konuşması
⇔Hurma kütüğü
⇔Hayber’in fethinde zehirli ot.
Haber Şeklinde Mucizeler:
⇔Geçmiş ümmetler hakkında bilgi vermesi
⇔Bedir savaşından önce haberini vermesi
⇔Bedir savaşında düşmandan ölecekleri bilmesi
⇔Mekke’nin fethini bilmesi
⇔İslam’ın hızla yayılacağını bilmesi