TESBİT DÖNEMİ
⇒Hadislerin sözlü ve yazılı olarak öğretilmesi, o dönemin yazı malzemeleri üzerine kaydedilerek koruma altına alınması demektir. Bu faaliyetler sahabe ve tabiin döneminde yapılmıştır. Hicri I. Asrın sonlarına kadar sürmüştür.
TEDVİN DÖNEMİ
⇒Kelime anlamı; ‘’Derlemek, bir araya toplayıp kitap haline getirmek’’tir. Terim olarak: Tabiin döneminde hicrî II. asırda hadislerin tamamının sözlü ve yazılı kaynaklardan resmî olarak bir araya toplanıp kitaplar halinde, daha geniş kapsamlı ve bir kitap/divan içinde toplanmaları faaliyetlerine hadislerin tedvini denir.
Hadislerin tedvini:
⇒Hadislerin bir araya toplanmasına denir. Hicrî I. asrın sonlarına doğru Ömer bin Abdülaziz zamanında tedvin faaliyeti başlamıştır. Hicri III. Asır hadisin altın çağıdır. Klasik hadis eserleri bu dönemde ortaya çıkmıştır.
TASNİF DÖNEMİ
⇒Bir araya getirilmiş hadis malzemesi içinde yer alan hadisleri konularına göre ayırıp belli bâb veya bölümlerde toplandığı dönemdir. Hicrî III. asrın ortalarında tasnif faaliyetleri olgunluk kazanmıştır.
⇒Alel Ebvâb: Konularına göre düzenlenmiş hadis kitapları Alel Ebvâb denir.
⇒Ale’r-Rical: Ravilerine göre düzenlenmiş hadis kitapları Ale’r-Rical denir.
⇒Rical ilmi: Ravileri rivayetleri bakımından tetkik eden hadis ilmine Rical ilmi denir.